Επιμέλεια: Μαίρη Κάντα
Ο Ζήσης Παπαϊωάννου είναι «φιλόδοξος, εργατικός, μυστηριώδης και χιουμορίστας» , όπως θα περιέγραφε ο ίδιος τον εαυτό του. Εκτός από αυτά είναι και ένας ταλαντούχος νέος ηθοποιός. Στη συνέντευξη που δίνει αποκλειστικά στο ebvomadiaiorantevou , μιλάει για την συμμετοχή του στη ξένη ταινία «Magic Men: Son of God» που θα βγει στους κινηματογράφους το 2014, για το όνειρό του να παίξει στη Επίδαυρο στο μέλλον, αλλά και για την τωρινή θέση του ως καθηγητή- εισηγητή διαλέξεων στα ανοιχτά λαϊκά πανεπιστήμια της χώρας. Ακόμα, μέσα από την συνέντευξη εύχεται να του δοθεί η ευκαιρία να ενσαρκώσει μία ευρεία γκάμα ρόλων κατά προτίμηση εντελώς κόντρα με τους οποίους έχει γίνει γνωστός στο κόσμο και να «διαγράψει» μία πορεία με αξιοζήλευτες και επιτυχημένες δουλειές.
Γνωρίζω πως έχεις κάνει μεταπτυχιακό στη κατασκευή μαριονέτας. Θα μας μιλήσεις λίγο γι αυτό;
Η μαριονέτα είναι ένα σεμινάριο εξωτερίκευσης συναισθημάτων, το πώς ένα άψυχο αντικείμενο παίρνει άλλη διάσταση και σε μαγεύει. Του χαρίζεις κίνηση και σε κάνει να βλέπεις τον κόσμο πιο παραμυθένιο με πολύχρωμα χρώματα. Ήταν μία εξαιρετική ενδιαφέρουσα εμπειρία για μένα που με κέρδισε πραγματικά. Γι αυτό και έχω φύγει με τις καλύτερες εντυπώσεις από τη σχολή Μαιρηβή που εδρεύει στου Ψυρρή.
Μίλησε μας για την συμμετοχή σου στη ξένη ταινία που θα βγει στους κινηματογράφους το 2014.
Η ταινία ονομάζεται «Magic Men: Son of God» και είναι υπό την σκηνοθετική επιμέλεια των Erez Tadmor και Guy Nattiv. Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στην Θεσσαλονίκη. Με εξέπληξαν ο τρόπος ερμηνείας, ο επαγγελματισμός, η ακρίβεια και ο σεβασμός με τον οποίο αντιμετώπιζαν κάθε ηθοποιό, υπήρχε ξεχωριστή μεταχείριση. Είναι μια ταινία για την οποία είμαι περήφανος για την συμμετοχή μου όπως και για όλες τις άλλες μου δουλειές. Η συγκεκριμένη ταινία θα συμμετάσχει σε διάφορα φεστιβάλ του εξωτερικού και στην Ελλάδα, και εύχομαι ολόψυχα να πετάξει με τα δικά της φτερά γιατί το αξίζει. Δεν το λέω γιατί εμείς δουλέψαμε, αλλά γιατί καθετί ποιοτικό πρέπει να ξεχωρίζει και να ανταμείβεται.
Έχεις πρότυπα; Ποιους ηθοποιούς θαυμάζεις;
Είναι πολλοί συνάδελφοι τους οποίους θαυμάζω και εκτιμώ απεριόριστα την υποκριτική τους δεινότητα καθώς και την επαγγελματική τους πορεία. Θα ξεχωρίσω τον Γιάννη Μπέζο με τον οποίο είχαμε μια άψογη συνεργασία που θα θυμάμαι και τον θαύμασα για την γενναιοδωρία του σπανίζει στο χώρο μας.
Ποιο ρόλο θα ήθελες πολύ να ερμηνεύσεις στο μέλλον; Ένας ρόλος που πραγματικά ονειρεύομαι να ερμηνεύσω και να ορθωθεί κατακλύζοντας κάθε μου κύτταρο είναι «Η βρωμιά» του Σνάιντερ Θα αισθανόμουν απίστευτα τυχερός και ευλογημένος αν μου δινόταν η ευκαιρία γι' αυτή την ενσάρκωση. Ο Paulo Coelho δεν έχει γράψει αν θέλεις κάτι πάρα πολύ όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις; Οπότε πού ξέρεις, μπορεί και να εισακουστεί η επιθυμία μου.
Η υποκριτική ήταν το παιδικό σου όνειρο ή ήταν κάτι που το ανακάλυψες μεγαλώνοντας;
Την καλλιτεχνική μου φλέβα την είχε μυριστεί από παιδί η μητέρα μου και έτσι πηγαίναμε συστηματικά στο θέατρο. Όταν δηλαδή κατεβαίναμε στη Αθήνα με πήγαινε σε διάφορες σκηνές θεάτρου. Από μικρός το θέατρο με συγκινούσε βαθιά και μου χάραξε ανεξίτηλα βιώματα .Ο δρόμος μου ήταν προδιαγεγραμμένος, τα βήματά μου δεν μπορούσαν να με οδηγήσουν αλλού.
Ποια ήταν η τελευταία φορά που συγκινήθηκες και γιατί;
Βαθιά συγκίνηση ένιωσα τελευταία φορά με τον χαμό του πατέρα μου. Ο θάνατος γράφεται διαφορετικά στην ψυχή κάθε ανθρώπου, και φυσικά κανείς δεν είναι προετοιμασμένος να τον δεχθεί αγόγγυστα και «αναίμακτα». Είναι κάτι που σε σημαδεύει για όλη σου την ζωή και συνειδητοποιείς πόσο μικρός, ανυπεράσπιστος και έρμαιο φαντάζεις στις βουλές του Υψίστου.
Πώς ένοιωσες την πρώτη φορά που ανέβηκες στη σκηνή;
Προσπαθούσα να σκέφτομαι ότι δεν υπάρχει κόσμος, ότι είμαι μόνο εγώ και ο εαυτός μου και εξωτερικεύω τα συναισθήματα μου σύμφωνα με τον ήρωα που υποδύομαι. Σίγουρα υπήρχε άγχος και ανασφάλεια αλλά μόλις ανέβηκα στη σκηνή αφέθηκα στον ρόλο να με παρασύρει. Είναι κάτι το αλησμόνητο η πρώτη επαφή με το κοινό που σε σημαδεύει και το κουβαλάς πάντα μέσα σου.
Θα αρνιόσουν ποτέ κάποιο ρόλο;
Ο ηθοποιός οφείλει να είναι απεγκλωβισμένος από οποιουδήποτε είδους αναστολές και να αποδώσει στο μεγαλείο του τις πτυχές και τις λεπτές αποχρώσεις του χαρακτήρα που του δίνονται σαν άλλος γλύπτης με το καλέμι του. Ο κάθε ρόλος είναι ένα σύντομο ταξίδι, η απουσία από την δική σου πραγματικότητα, η λύτρωση και η μεταφορά σε μία άλλη. Αυτό είναι το γοητευτικό στη δουλειά μας, γι αυτό και δεν θα αρνιόμουν όποιο ρόλο μου δινόταν αλλά θα το έβλεπα ως πρόκληση.Τι είναι αυτό που φοβάσαι περισσότερο; Όλοι έχουμε φοβίες ακόμη και αν δεν τις παραδεχόμαστε ούτε στον ίδιο μας τον εαυτό. Εγώ την έχω παραδεχθεί και γιατί να την κρύψω; Οφείλω να το ομολογήσω, φοβάμαι πολύ τ' αεροπλάνα αλλά είναι μια φοβία που παλεύω καθημερινά να την ξεπεράσω. Εφόσον έχω θέληση και επιμονή θα ξεπεραστεί και θα εξαλειφθεί .Ελπίζω. Πραγματικά με ξενίζει απίστευτα ν' ακούω δηλώσεις του τύπου: «Εγώ δεν φοβάμαι τίποτα». Κάτσε φίλε χαλάρωσε λίγο και ξεκαβάλησε απ' το καλάμι της «παντοδυναμίας», δεν είσαι ο Superman να το παίζεις αήττητος.
Για ποιο λόγο θα σταματούσες την υποκριτική;
Κανένας λόγος, ούτε εξωτερικός παράγων θα μπορούσε να με σταματήσει να κάνω αυτό που γεμίζει και μιλά στην ψυχή μου, καθώς και να εκφράζομαι αγγίζοντας τις ψυχές των άλλων. Η υποκριτική είναι μέσα σε κάθε μου κύτταρο, θα πάλευα και θα παλεύω γι' αυτό μου το πάθος.
Ακούμε συνέχεια για οικονομική κρίση, ανεργία κλπ. Θα έφευγες από την Ελλάδα για ένα καλύτερο μέλλον;
Το έχω σκεφτεί πολύ έντονα δεν σου κρύβω, και το έχω στο μυαλό μου πάντα. Η αδελφή μου μένει στο Λονδίνο εργάζεται εκεί και σπουδάζει fashion art , οπότε είναι εύκολο για μένα να εγκαταλείψω αυτή τη χώρα. Δουλεύω σε ξένες ταινίες ως ηθοποιός αλλά μένοντας Ελλάδα και απλά πηγαινοέρχομαι. Αν οι καιροί γίνουν ακόμη πιο χαλεποί θα αλλάξω ρώτα και θα φύγω. Αλλά είναι κάτι που ενδόμυχα θα ήθελα ν' αποφύγω. Το θέμα της μετανάστευσης ενέχει παγίδες και συν τοις άλλοις η Ελλάδα είναι βαθιά μέσα την καρδιά μου και ειδικότερα ο τόπος μου.
Τέλος, πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου δέκα χρόνια μετά;
Βαδίζοντας ήδη και μια ανάσα μακριά απ' την τριακονταετία, ύστερα από δέκα χρόνια εύχομαι και ελπίζω να έχει συμπληρωθεί το βιογραφικό μου με ακόμη περισσότερες ποιοτικές και ηχηρές δουλειές. Φυσικά στα επόμενα δέκα χρόνια είναι στα σχέδια μου και ο γάμος, και η δημιουργία οικογένειας. Μπορεί να έχω βρει και την κατάλληλη...
Σχόλια