Πατέρας”, “μπαμπάς”, “μπαμπάκας”, “πατερούλης”. Ακούγοντας την λέξη “πατέρας” εικόνες στοργής, αγάπης, φροντίδας και αυταπάρνησης έρχονται στη σκέψη των περισσότερων από εμάς. Η παρουσία του πατέρα είναι για τη οικογένεια το στήριγμα,για τα παιδιά το πρόσωπο στο οποίο στρέφονται για να νιώσουν ασφάλεια, το πρόσωπο που θαυμάζουν και επιθυμούν να μιμηθούν. “Πατέρας” ένας ήρωας που δεν σκοτάφτει ποτέ! Ένας άτρωτος γίγαντας που προσφέρει την πιο ζεστή θαλπωρή και την οικογενειακή γαλήνη. Μία σύνθεση Ανατολής και Δύσης. Η γη και η θάλασσα. Η μέρα και η νύχτα. Το γέλιο και το κλάμα. Το ψέμα και η αλήθεια. Το φως και το σκοτάδι. Αυτός είναι ο πατέρας!!
Η ρίζα της λέξης “πατέρας” προέρχεται από την σανσκριτική λέξη pitar = πρώτος δημιουργός και pati = φρουρώ, προστατεύω. Από την λέξη αυτή αργότερα διαμορφώθηκε η λέξη “πατέρας” σε πολλές μεταγενέστερες γλώσσες, όπως “pater” στα λατινικά, “fadar” στη γοτθική γλώσσα, “vater” στα αγγλικά, “pere” στα γαλλικά κλπ. Η λέξη “πατέρας” στη βασικότερη έννοια της θα πει “γεννήτορας” αυτός από τον οποίο γεννιέται, προέρχεται κάτι. Στο πατέρα μας λοιπόν οφείλουμε την ύπαρξη μας και την γέννηση μας.
Όλοι γνωρίζουμε πως κάθε χρόνο υπάρχει μια ημέρα αφιερωμένη στη μητέρα μας, μια μέρα γιορτής για το πιο σημαντικό άνθρωπο στην ζωή μας. Αυτό που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι πως υπάρχει και μέρα γιορτής για τον πατέρα. Μπορεί να μη είναι τόσο γνωστή όπως η γιορτή της μητέρας όμως είναι μια γιορτή που γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο.
Η γιορτή του πατέρα ξεκίνησε από την Ουάσινγκτον των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και γιορτάστηκε για πρώτη φορά στις 19 Ιουνίου 1910, χωρίς όμως να έχει την αίγλη και τις τιμές της γιορτής της μητέρας. Η γιορτή αυτή είναι έμπνευση της Sonora Dodd προς τιμή του πατέρα της William Smart, ο οποίος εκείνη την ημέρα είχε τα γενέθλιά του. Ο William Smart έχασε την σύζυγό του κατά την διάρκεια του τοκετού του έκτου παιδιού τους. Έτσι, μεγάλωσε μόνος τα έξι παιδιά του σ΄ένα αγρόκτημα ανατολικά της Ουάσινγκτον. Η κόρη του, θέλοντας να τον τιμήσει για όσα πρόσφερε στη οικογένεια του, ξεκίνησε αυτή την γιορτή η οποία χρόνο με χρόνο άρχισε να εξαπλώνεται στις Η.Π.Α.
Ο πρόεδρος Calvin Coolidge υπήρξε πολύ θερμός υποστηρικτής της ιδέας αυτής. Όμως ο πρόεδρος εκείνος που έμελλε να υπογράψει το Προεδρικό Διάταγμα, βάσει του οποίου καθιερώθηκε η τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως η “Ημέρα του Πατέρα” για τις Η.Π.Α. Ήταν ο Lyndon Johnson το 1966. Το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ακολούθησαν περίπου 52 χώρες με εξαίρεση την Αυστραλία η οποία γιορτάζει την “Ημέρα του Πατέρα” την πρώτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου. Ως σύμβολο της ημέρας επικράτησε το τριαντάφυλλο.
Ημέρα τιμής λοιπόν και ημέρα αναφοράς στον πατέρα, στον ένα από τους δύο γονείς του καθενός μας που είναι ξεχωριστό και μοναδικό πρόσωπο, στον πατέρα, το άκουσμα του ονόματος του φέρνει διαφορετικά πράγματα για τον καθένα μας, είναι αφιερωμένη η τρίτη Κυριακή του Ιουνίου. Με αφορμή την γιορτή του πατέρα, ας μιλήσουμε λίγο περισσότερο για τον ρόλο του στη οικογένεια και στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών.
Ο κάθε πατέρας, μέσα στα πλαίσια του ρόλου που ασκεί διεκπεραιώνει συγκεκριμένες λειτουργίες οι οποίες καθιστούν την παρουσία του ζωτικότατης σημασίας για την οικογένεια του. Ο σωστός πατέρας διαπαιδαγωγεί με τα λόγια και τα έργα του παιδιά ικανά να αντιμετωπίσουν την ζωή με θάρρος και αυτοπεποίθηση. Τους παρέχει τα αναγκαία εφόδια για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των δυσκολιών και των προβλημάτων. Άλλος, εξίσου σημαντικός ρόλος του πατέρα είναι εκείνος του προστάτη της οικογένειας, κυρίως των παιδιών του.Από την πρώτη κιόλας στιγμή τα παιφιά πρέπει να νοιώθουν αυτή την προστασία τόσο από τους κινδύνους του σπιτιού, όσο και πιο ύστερα, από τους κινδύνους και τις κακοτοπιές της κοινωνίας.
Το παιδί έχει πάντοτε ένα καθοδηγητή, ένα ίνδαλμα, με το οποίο ταυτίζεται για να αναπτυχθεί σωστά. Έτσι ο πατέρας, έχοντας αυτό υπόψη, πρέπει να φροντίζει πάντα να δίνει το σωστό πρότυπο για την ανάπτυξη των παιδιών του.Αυτό το σωστό πρότυπο, διασφαλίζει την σωστή ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνής και της αυτονομίας του παιδιού. Επίσης πολύ σημαντικό είναι ο πατέρας να μη ξεχωρίζει τα παιδιά ως προς το φύλο τους όσο αφορά την επιλογή παιχνιδιών ή άλλων ενασχολήσεων, καθώς αυτό διαιωνίζει την διάκριση μεταξύ των φύλων, δημιουργεί στερεότυπα λανθασμένα και ανώφελα, που πολλές φορές αποβαίνουν καταστροφικά στις μετέπειτα διαπροσωπικές σχέσεις με άτομα του άλλου φύλου.
Η ενεργός συμμετοχή του πατέρα στη σχολική ζωή των παιδιών του, είναι ευεργετική για την απόδοση και τις επιτεύξεις τους. Όταν ο πατέρας δείχνει καθημερινά ειλικρινές ενδιαφέρον για τα μαθήματα των παιδιών μιλώντας μαζί τους, ρωτώντας τα για το τι κάνουν, τι μαθαίνουν και για τις σχέσεις τους με τα άλλα παιδιά στο σχολείο, τότε πετυχαίνουν καλύτερα αποτελέσματα σε μαθήματα. Οι βαθμοί των παιδιών σε διαγωνίσματα είναι συνήθως ψηλότεροι και τα παιδιά είναι περισσότερο ευτυχισμένα με καλύτερες σχέσεις με άλλα παιδιά στο σχολείο όταν νοιώθουν ότι ο πατέρας τους ενδιαφέρεται πραγματικά και το δείχνει έμπρακτα καθημερινά για την σχολική τους δραστηριότητα και εργασία.
Όμως κάποιες φορές τα παιδιά δεν είναι τόσο τυχερά. Πολλές φορές, η πατρική αγάπη που είναι τόσο απαραίτητη, απουσιάζει και τότε το σπίτι είναι αδειανό, δεν έχει χρώμα η μέρα, μα ούτε η νύχτα άστρα. Το παιδί που τόσο ανάγκη έχει μία πατρική αγκαλιά, δεν μπορεί να την βρεί. Η απουσία του πατέρα είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες. Η απουσία του πατέρα είναι είτε φυσική (διαζύγιο, επαγγελματικές υποχρεώσεις, θάνατος) είτε ψυχολογική. Ψυχολογική απουσία έχουμε όταν οι γονείς είναι σωματικά στο χώρο του σπιτιού, όμως πνευματικά και ψυχικά δεν ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους. Είναι τόσο απορροφημένοι από τα δικά τους προβλήματα ή δεν έχουν διάθεση να ασχοληθούν με τίποτα ούτε και με την αγωγή των παιδιών του.
Η πατρική αποστέρηση έχει καταστροφικές επιπτώσεις στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Η απουσία του πατέρα από την ζωή του αγοριού παρεμποδίζει την ταυτοποίηση μαζί του, μια διαδικασία η οποία είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωση της ταυτότητας του. Τα αγόρια συχνά για να μπορέσουν να διαχειριστούν τα συναισθήματα της απώλειας τους μπορεί να στρέψουν την επιθετικότητα τους προς στους άλλους και να αναπτύξουν αντικοινωνική είτε παραπτωματική συμπεριφορά Επίσης συχνά διακατέχονται από ανασφάλεια και ανωριμότητα και έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και εμπιστοσύνη στον εαυτό τους.
Αντίθετα, στα κορίτσια η έλλειψη του πατέρα δημιουργεί διαστρεβλωμένη εικόνα για το αντρικό πρότυπο με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται στις σχέσεις τους με το άλλο φύλο. Τα κορίτσια στρέφουν την επιθετικότητα τους προς τον εαυτό τους, παρουσιάζουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, νοιώθουν φόβο εγκατάλειψης και απόρριψης από το αντίθετο φύλο και αισθάνονται ενοχές όταν η σχέση τους δεν εξελίσσεται σωστά παρόλο που μπορεί να μη ευθύνονται αυτές.
Ολοκληρώνοντας, η σχέση του παιδιού με τον πατέρα είναι μοναδική.Ίσως κάποιοι από εμάς δεν έχουμε καταλάβει ακόμα το πόσο όμορφη και ξεχωριστή είναι αυτή η σχέση. Ευκαιρία λοιπόν να το διορθώσουμε. Πατέρες, ακούστε με, επιστρέψτε τώρα στο σπίτι και πάρτε μία τεράστια αγκαλιά τα παιδιά σας. Κρατήστε τα πάνω σας, κοιτάξτε τα προσεκτικά, πείτε τους πόσο πολύ τα αγαπάτε, παίξτε μαζί τους, πείτε τους ένα παραμύθι, περάστε όμορφα μαζί τους. Και για τα μεγαλύτερα παιδιά προτρέπω να αγκαλιάσετε πρώτοι εσείς τους πατέρες σας, πείτε τους ότι αισθάνεστε, κάντε τους ένα μικρό δωράκι, σίγουρα θα το εκτιμήσουν....
Η ρίζα της λέξης “πατέρας” προέρχεται από την σανσκριτική λέξη pitar = πρώτος δημιουργός και pati = φρουρώ, προστατεύω. Από την λέξη αυτή αργότερα διαμορφώθηκε η λέξη “πατέρας” σε πολλές μεταγενέστερες γλώσσες, όπως “pater” στα λατινικά, “fadar” στη γοτθική γλώσσα, “vater” στα αγγλικά, “pere” στα γαλλικά κλπ. Η λέξη “πατέρας” στη βασικότερη έννοια της θα πει “γεννήτορας” αυτός από τον οποίο γεννιέται, προέρχεται κάτι. Στο πατέρα μας λοιπόν οφείλουμε την ύπαρξη μας και την γέννηση μας.
Όλοι γνωρίζουμε πως κάθε χρόνο υπάρχει μια ημέρα αφιερωμένη στη μητέρα μας, μια μέρα γιορτής για το πιο σημαντικό άνθρωπο στην ζωή μας. Αυτό που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι πως υπάρχει και μέρα γιορτής για τον πατέρα. Μπορεί να μη είναι τόσο γνωστή όπως η γιορτή της μητέρας όμως είναι μια γιορτή που γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο.
Η γιορτή του πατέρα ξεκίνησε από την Ουάσινγκτον των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και γιορτάστηκε για πρώτη φορά στις 19 Ιουνίου 1910, χωρίς όμως να έχει την αίγλη και τις τιμές της γιορτής της μητέρας. Η γιορτή αυτή είναι έμπνευση της Sonora Dodd προς τιμή του πατέρα της William Smart, ο οποίος εκείνη την ημέρα είχε τα γενέθλιά του. Ο William Smart έχασε την σύζυγό του κατά την διάρκεια του τοκετού του έκτου παιδιού τους. Έτσι, μεγάλωσε μόνος τα έξι παιδιά του σ΄ένα αγρόκτημα ανατολικά της Ουάσινγκτον. Η κόρη του, θέλοντας να τον τιμήσει για όσα πρόσφερε στη οικογένεια του, ξεκίνησε αυτή την γιορτή η οποία χρόνο με χρόνο άρχισε να εξαπλώνεται στις Η.Π.Α.
Ο πρόεδρος Calvin Coolidge υπήρξε πολύ θερμός υποστηρικτής της ιδέας αυτής. Όμως ο πρόεδρος εκείνος που έμελλε να υπογράψει το Προεδρικό Διάταγμα, βάσει του οποίου καθιερώθηκε η τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως η “Ημέρα του Πατέρα” για τις Η.Π.Α. Ήταν ο Lyndon Johnson το 1966. Το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ακολούθησαν περίπου 52 χώρες με εξαίρεση την Αυστραλία η οποία γιορτάζει την “Ημέρα του Πατέρα” την πρώτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου. Ως σύμβολο της ημέρας επικράτησε το τριαντάφυλλο.
Ημέρα τιμής λοιπόν και ημέρα αναφοράς στον πατέρα, στον ένα από τους δύο γονείς του καθενός μας που είναι ξεχωριστό και μοναδικό πρόσωπο, στον πατέρα, το άκουσμα του ονόματος του φέρνει διαφορετικά πράγματα για τον καθένα μας, είναι αφιερωμένη η τρίτη Κυριακή του Ιουνίου. Με αφορμή την γιορτή του πατέρα, ας μιλήσουμε λίγο περισσότερο για τον ρόλο του στη οικογένεια και στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών.
Ο κάθε πατέρας, μέσα στα πλαίσια του ρόλου που ασκεί διεκπεραιώνει συγκεκριμένες λειτουργίες οι οποίες καθιστούν την παρουσία του ζωτικότατης σημασίας για την οικογένεια του. Ο σωστός πατέρας διαπαιδαγωγεί με τα λόγια και τα έργα του παιδιά ικανά να αντιμετωπίσουν την ζωή με θάρρος και αυτοπεποίθηση. Τους παρέχει τα αναγκαία εφόδια για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των δυσκολιών και των προβλημάτων. Άλλος, εξίσου σημαντικός ρόλος του πατέρα είναι εκείνος του προστάτη της οικογένειας, κυρίως των παιδιών του.Από την πρώτη κιόλας στιγμή τα παιφιά πρέπει να νοιώθουν αυτή την προστασία τόσο από τους κινδύνους του σπιτιού, όσο και πιο ύστερα, από τους κινδύνους και τις κακοτοπιές της κοινωνίας.
Το παιδί έχει πάντοτε ένα καθοδηγητή, ένα ίνδαλμα, με το οποίο ταυτίζεται για να αναπτυχθεί σωστά. Έτσι ο πατέρας, έχοντας αυτό υπόψη, πρέπει να φροντίζει πάντα να δίνει το σωστό πρότυπο για την ανάπτυξη των παιδιών του.Αυτό το σωστό πρότυπο, διασφαλίζει την σωστή ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνής και της αυτονομίας του παιδιού. Επίσης πολύ σημαντικό είναι ο πατέρας να μη ξεχωρίζει τα παιδιά ως προς το φύλο τους όσο αφορά την επιλογή παιχνιδιών ή άλλων ενασχολήσεων, καθώς αυτό διαιωνίζει την διάκριση μεταξύ των φύλων, δημιουργεί στερεότυπα λανθασμένα και ανώφελα, που πολλές φορές αποβαίνουν καταστροφικά στις μετέπειτα διαπροσωπικές σχέσεις με άτομα του άλλου φύλου.
Η ενεργός συμμετοχή του πατέρα στη σχολική ζωή των παιδιών του, είναι ευεργετική για την απόδοση και τις επιτεύξεις τους. Όταν ο πατέρας δείχνει καθημερινά ειλικρινές ενδιαφέρον για τα μαθήματα των παιδιών μιλώντας μαζί τους, ρωτώντας τα για το τι κάνουν, τι μαθαίνουν και για τις σχέσεις τους με τα άλλα παιδιά στο σχολείο, τότε πετυχαίνουν καλύτερα αποτελέσματα σε μαθήματα. Οι βαθμοί των παιδιών σε διαγωνίσματα είναι συνήθως ψηλότεροι και τα παιδιά είναι περισσότερο ευτυχισμένα με καλύτερες σχέσεις με άλλα παιδιά στο σχολείο όταν νοιώθουν ότι ο πατέρας τους ενδιαφέρεται πραγματικά και το δείχνει έμπρακτα καθημερινά για την σχολική τους δραστηριότητα και εργασία.
Όμως κάποιες φορές τα παιδιά δεν είναι τόσο τυχερά. Πολλές φορές, η πατρική αγάπη που είναι τόσο απαραίτητη, απουσιάζει και τότε το σπίτι είναι αδειανό, δεν έχει χρώμα η μέρα, μα ούτε η νύχτα άστρα. Το παιδί που τόσο ανάγκη έχει μία πατρική αγκαλιά, δεν μπορεί να την βρεί. Η απουσία του πατέρα είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες. Η απουσία του πατέρα είναι είτε φυσική (διαζύγιο, επαγγελματικές υποχρεώσεις, θάνατος) είτε ψυχολογική. Ψυχολογική απουσία έχουμε όταν οι γονείς είναι σωματικά στο χώρο του σπιτιού, όμως πνευματικά και ψυχικά δεν ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους. Είναι τόσο απορροφημένοι από τα δικά τους προβλήματα ή δεν έχουν διάθεση να ασχοληθούν με τίποτα ούτε και με την αγωγή των παιδιών του.
Η πατρική αποστέρηση έχει καταστροφικές επιπτώσεις στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Η απουσία του πατέρα από την ζωή του αγοριού παρεμποδίζει την ταυτοποίηση μαζί του, μια διαδικασία η οποία είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωση της ταυτότητας του. Τα αγόρια συχνά για να μπορέσουν να διαχειριστούν τα συναισθήματα της απώλειας τους μπορεί να στρέψουν την επιθετικότητα τους προς στους άλλους και να αναπτύξουν αντικοινωνική είτε παραπτωματική συμπεριφορά Επίσης συχνά διακατέχονται από ανασφάλεια και ανωριμότητα και έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και εμπιστοσύνη στον εαυτό τους.
Αντίθετα, στα κορίτσια η έλλειψη του πατέρα δημιουργεί διαστρεβλωμένη εικόνα για το αντρικό πρότυπο με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται στις σχέσεις τους με το άλλο φύλο. Τα κορίτσια στρέφουν την επιθετικότητα τους προς τον εαυτό τους, παρουσιάζουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, νοιώθουν φόβο εγκατάλειψης και απόρριψης από το αντίθετο φύλο και αισθάνονται ενοχές όταν η σχέση τους δεν εξελίσσεται σωστά παρόλο που μπορεί να μη ευθύνονται αυτές.
Ολοκληρώνοντας, η σχέση του παιδιού με τον πατέρα είναι μοναδική.Ίσως κάποιοι από εμάς δεν έχουμε καταλάβει ακόμα το πόσο όμορφη και ξεχωριστή είναι αυτή η σχέση. Ευκαιρία λοιπόν να το διορθώσουμε. Πατέρες, ακούστε με, επιστρέψτε τώρα στο σπίτι και πάρτε μία τεράστια αγκαλιά τα παιδιά σας. Κρατήστε τα πάνω σας, κοιτάξτε τα προσεκτικά, πείτε τους πόσο πολύ τα αγαπάτε, παίξτε μαζί τους, πείτε τους ένα παραμύθι, περάστε όμορφα μαζί τους. Και για τα μεγαλύτερα παιδιά προτρέπω να αγκαλιάσετε πρώτοι εσείς τους πατέρες σας, πείτε τους ότι αισθάνεστε, κάντε τους ένα μικρό δωράκι, σίγουρα θα το εκτιμήσουν....
Σχόλια