Επιμέλεια: Μαίρη Κάντα
Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, γιορτές αγάπης, ολιγοήμερες διακοπές από την εργασία και από τις υποχρεώσεις. Ωραίες εικόνες, όμορφες παραστάσεις, μαγεία, ανυπομονησία, προσμονή για τον Άγιο Βασίλη και τα δώρα του, όλων των ειδών τα γλυκά, στολισμένα δέντρα στα σπίτια, βιτρίνες καταστημάτων με πολύχρωμα λαμπιόνια. Όλοι μας περιμένουμε τις γιορτές για να ξεκουραστούμε, να χαρούμε, να γιορτάσουμε, μα κυρίως για να χαλαρώσουμε. Με μεγάλη ανυπομονησία οι περισσότεροι από εμάς αναμένουν τις ημέρες των γιορτών για να χαρούν με τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους, τις οικογένειες, τους φίλους και τους συγγενείς τους.
Ιανουάριος 2011. Ο πρώτος μήνας του νέου έτους, έφτασε. Οι γιορτές, κακά τα ψέμματα, μας αποχαιρέτησαν για φέτος. Στο μυαλό μας βρίσκονται συνεχώς οι ίδιες ερωτήσεις που κάνουμε κάθε φορά μετά το τέλος των γιορτών "Και τώρα; Επιστροφή στη ρουτίνα της καθημερινότητας; Πίσω πάλι στα "ίδια και τα ίδια"; Επιστροφή στη εργασία μας; ", κάτι που μας κάνει να αισθανόμαστε άσχημα.
Για πολλούς από εμάς, καθώς επιστρέφουμε στο κανονικό ρυθμό της εργασίας μας, μετά τις γιορτές, ένα αόρατο κύμα μελαγχολίας, η "μεθεόρτια μελαγχολία" καλύπτει το τοπίο. Σιγά-σιγά τα λαμπάκια στα μπαλκόνια σβήνουν, η γειτονιά γίνεται πιο κρύα, οι κάδοι των σκουπιδιών γεμίζουν με σκισμένα περιτυλίγματα δώρων, οι βιτρίνες των καταστημάτων δίχως τον γιορτινό τους στολισμό, γίνονται αδιάφορες, άδειο το ψυγείο από μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Είναι γεγονός! Οι γιορτές τελείωσαν και μαζί με αυτές τέλειωσε και το πνεύμα της μαγείας.
Και μετά τις γιορτές τι; Φεύγοντας οι γιορτές, αφήνουν ένα απύθμενο κενό στη ψυχή (και κάποια παραπανίσσια κιλά στο σώμα) Τι; Μη μου πείτε πως δεν το έχετε αισθανθεί αυτό; Καλές οι γιορτινές οικογενειακές συγκεντρώσεις, οι φιλικές συζητήσεις στο χριστουγενιάτικο ρεβεγιόν, τα λόγια αγάπης και οι αγκαλιές στην αλλαγή του χρόνου, αλλά σαν ολοκληρωθούν οι γιορτές, όλα αυτά ξεχνιούνται. Η πολύωρη εργασία μας, οι πολύ γρήγοροι ρυθμοί της καθημερινότητας, η έλλειψη ελεύθερου χρόνου, δεν μας επιτρέπει να πραγματοποιούμε τις υποσχέσεις των γιορτών. "Μη χαθούμε μετά τις γιορτές" μία υπόσχεση που σπάνια πραγματοποιήται δυστηχώς.
"Τα κεφάλια και πάλι μέσα" λοιπόν μετά το τέλος των γιορτών και τότε γίνεται φανερή η "μεθεόρτια μελαγχολία". Η "μεθεόρτια μελαγχολία" είναι ένα πολύ κοινό φαινόμενο, αναμενόμενη σε όλους τους ανθρώπους και σε όλο τον κόσμο. Αρκετές μελέτες δείχνουν μία μείωση της συναισθηματικής ικανοποιήσης μετά από γιορτές, ιδιαίτερα των Χριστουγέννων, ενώ κάποιες επισημαίνουν ότι τα έκτακτα περιστατικά που αφορούν την ψυχική υγεία αυξάνουν κατά την διάρκεια των τριών εβδομάδων που ακολουθούν τις γιορτές.
Την ώρα που βάζετε το ξυπνητήρι στις 4:30 για να σηκωθείτε και να πάτε στη δουλειά σας μετά τις διακοπές των γιορτών, συνειδητοποιείτε πως η μεθεόρτια μελαγχολία σας "χτυπάει την πόρτα" και "ανοίγετε". (Καλά, έτσι ανοίγετε την πόρτα; Δεν ρωτάτε πρώτα ποιός είναι; Αυτό να το προσέξετε!) Και τώρα; Καταρχήν, μη σας πιάσει πανικός, προσπαθήστε να ηρεμήστε.Προσπαθήστε να σκεφτείτε θετικά, δεν ήρθε και το Τέλος του Κόσμου! Μόνο μέχρι την δουλειά σας θα πάτε...! Θα ξαναδείτε τους συναδέρφους σας, θα ανταλλάξετε ευχές...
Δεύτερο βήμα για να διώξετε αυτή την μελαγχολία είναι να κάνετε έναν απολογισμό. Ασχοληθείτε με τον εντοπισμό των αξιόλογων σταθμών-στιγμών της περασμένης χρονιάς. Καταγράψτε ότι κερδίσατε και ότι μάθατε την χρονιά που πέρασε. Ακόμα και αν χάσατε κάτι, εάν μετανοιώσατε για κάτι που κάνατε ή είπατε, υπάρχει ένα μάθημα για να κερδίσετε από αυτό. Στη συνέχεια, βάλτε νέους στόχους στη ζωή σας. Ένας νέος χρόνος ήρθε και μας περιμένει. Μη τον αφήνετε να φύγει έτσι, εκμεταλλευτείτε τον, δώστε του αρμοδιότητες. Βάλτε στόχους συγκεκριμένους και μετρήσιμους. Για παράδειγμα, μπορείτε να ξεφορτωθείτε τα δύο κιλάκια που πήρατε στις γιορτές,να ανανεώσετε την ντουλάπα σας με νέα ρούχα, να κόψετε μία κακιά συνήθεια, όπως το τσιγάρο, ή βρείτε κάποιο νέο χόμπι.
Μετά τις γιορτές, καιρός για δράση και για κινητικότητα. Αφήστε τους άλλους να προσπαθούν να συνέλθουν από τα σύνδρομα του "ποιος-πάει-τώρα-στη-δουλειά" και κερδίστε την χαμένη απόσταση παίρνοντας την ζωή και την χρονιά στα χέρια σας. Δημιουργήστε μία σειρά από μικρές εορταστικές συνήθειες. Δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε τα επόμενα Χριστούγεννα για να ευχαριστήσουμε τους ανθρώπους που μας εκτιμούν και που έχουν αποδεχτεί πολύτιμοι για εμάς. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε μέχρι τις επόμενες γιορτές για να συναντηθούμε με τους δικούς μας ανθρώπους.Μπορούμε να ανταλλάξουμε λόγια αγάπης, ακόμα και αν δεν βρισκόμαστε κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, ενώ μπορούμε να χαρίσουμε δώρα στα αγαπημένα μας πρόσωπα, χωρίς να χρειάζεται να περιμένουμε την επόμενη παραμονή Πρωτοχρονιάς.
Σχόλια