Γράφει η Γεωργία Μαρίνου
Τα Χριστούγεννα είχαν φτάσει, αλλά απείχαν πολύ από την καρδιά της Ανθής.
Η φετινή ευχή της, ήταν να γνωρίσει τον έρωτα. Έναν έρωτα που θα της άλλαζε τη ζωή, θα την οδηγούσε μακριά από την ρουτίνα της ζωής της… Κάθε χρόνο αυτό ευχόταν, όλα να αλλάξουν. Όμως η ευχή της δεν είχε πραγματοποιηθεί ακόμα, ίσως δεν είχε έρθει η κατάλληλη στιγμή.
Ένα ταξίδι, ναι αυτό χρειαζόταν. Αποφάσισε να πάρει το τραίνο με προορισμό την Πάτρα, δεν ήξερε κανέναν εκεί, ούτε είχε κλίσει κάποιο ξενοδοχείο. Η ανάγκη της να ξεφύγει από τη στεγνή καθημερινότητα της την είχε κάνει να φερθεί απερίσκεπτα.
Όταν τελικά έφτασε αναζήτησε αμέσως ένα ξενοδοχείο για να περάσει τη νύχτα. Η ώρα ήταν περασμένη, τα χριστουγεννιάτικα φώτα στο δρόμο είχαν σβήσει. Όλα τα ξενοδοχεία ήταν κλειστά. Προχωρούσε μόνη στους δρόμους της Πάτρας, ώσπου ξαφνικά ένιωσε μία ζεστή ανάσα στο λαιμό της. Γύρισε αμέσως πίσω, το πρόσωπο της ήρθε αντιμέτωπο με έναν άντρα. Η έντονη μυρωδιά από αλκοόλ χτύπησε τη μύτη της. Ο άντρας ήταν αρκετά μεθυσμένος, την πλησίασε απειλητικά. Η Ανθή έκανε ένα βήμα πίσω. Εκείνος την άρπαξε από τη μέση και την κόλλησε επάνω του, ήταν έτοιμη να φωνάξει αλλά της σφράγισε το στόμα.
Δεν είχε καμία διέξοδο, το σώμα της βρισκόταν ανάμεσα στον τοίχο και αυτό τον άνδρα, το μαχαίρι του ήταν κολλημένο στο λαιμό της. Ξαφνικά τα μάτια του τεντώθηκαν, ένας άντρας βρισκόταν πίσω του και τον απειλούσε με όπλο. Ο μεθυσμένος άντρας απομακρύνθηκε αμέσως. Η Ανθή αν και φοβισμένη τον ευχαρίστησε, εκείνος της είπε πως ήταν αστυνομικός για να δικαιολογήσει το γεγονός πως κρατούσε όπλο. Το όνομα του ήταν Σαμ. Τα γαλάζια μάτια και τα πυρόξανθα μαλλιά του έκαναν εμφανή την καταγωγή του στην Ανθή.
Άρχισαν να περπατούν μαζί, της είπε πως ήταν άγγλος αλλά η μοίρα τον οδήγησε στην Πάτρα. Η Ανθή του εκμυστηρεύτηκε πως αναζητούσε μία αλλιώτικη ζωή, μακριά από τη γνωστή ρουτίνα. Ο Σαμ εκείνο το βράδυ την φιλοξένησε στο σπίτι του… Γνωρίζονταν μόνο λίγα λεπτά, αλλά ήταν λες και ήξεραν ο ένας τον άλλο χρόνια. Η οικειότητα τους έφερε πιο κοντά, τόσο κοντά που τα σώματα τους ένιωσαν τον ηλεκτρισμό που έκρυβαν μέσα τους… Τα χείλη τους όταν ενώθηκαν για πρώτη φορά, ήταν λες και ταίριαζαν απόλυτα μεταξύ τους. Το πάθος τους οδήγησε σε άλλους δρόμους…
Το επόμενο πρωί η Ανθή πετάχτηκε από το κρεβάτι, βρήκε τον Σαμ δίπλα της να την χαζεύει όσο κοιμόταν… Την χαιρέτισε με ένα φιλί. Εκείνη δεν ήξερε πώς να αντιδράσει, δεν είχε περάσει τη νύχτα με έναν άγνωστο ποτέ πριν. Ήταν έτοιμη να φέρει τη συζήτηση σε αυτό που συνέβη χθες το βράδυ αλλά ο Σαμ της σφράγισε τα χείλη με ένα ακόμα φιλί…
Τις επόμενες μέρες τις πέρασαν μαζί. Η Ανθή δεν ήξερε τι ήταν αυτό που είχαν μεταξύ τους, ότι κι αν ήταν δεν ήθελε να τελειώσει. Είχε έρθει όμως η ώρα να γυρίσει πίσω.
Περίμενε στο σπίτι του Σαμ, είχε φύγει για ένα έκτακτο περιστατικό. Την είχε καθησυχάσει λέγοντας της πως δεν ήταν τίποτα σημαντικό, μία απλή ληστεία. Η μοίρα όμως απέδειξε το αντίθετο… Όταν έφτασε σπίτι ο Σαμ η Ανθή του είπε για τα σχέδια της, είχε ήδη ετοιμάσει τα πράγματα της. Ο Σαμ προσπάθησε να της αλλάξει γνώμη αλλά εκείνη επέμενε, έτσι της ζήτησε να κάνουν μία τελευταία βόλτα μαζί. Καθώς περπατούσαν, ένας άντρας τους παρακολουθούσε, ο Σαμ δεν ήθελε να τρομάξει την Ανθή και δεν της είπε τίποτα.
Ο άντρας τους πλησίασε απειλητικά και έστρεψε το όπλο του προς την Ανθή. Ο Σαμ μπήκε μπροστά της, ο οξύς πόνος από τη σφαίρα διείσδυσε στα σωθικά του. Ένας αστυνομικός βρισκόταν κοντά εκείνη τη στιγμή και κατάφερε να συλλάβει τον δράστη.
Ο Σαμ βρισκόταν στο νοσοκομείο, είχε ξεφύγει από τον κίνδυνο. Ένας αστυνομικός στο δωμάτιο του, του εξήγησε πως ο αδελφός του ενός ληστή που είχε συλλάβει την ίδια μέρα ήθελε να τον εκδικηθεί. Μετά από λίγο η Ανθή πήγε να τον δει, τον ευχαρίστησε με ένα φιλί. Του είπε πως δεν θα έφευγε τελικά, θα ζούσε μαζί του. Ο Σαμ την αγκάλιασε με όση δύναμη του είχε απομείνει και της υποσχέθηκε πως θα ήταν πάντα στο πλευρό της. Πάντα κοντά της για να την σώζει.
Τα φετινά Χριστούγεννα της είχαν φέρει αυτό που τόσο ήθελε, τον αληθινό έρωτα…
Σχόλια